DARIPADA TONY PUA MENGALAH, LEBIH BAIK PANDIKAR AMIN YANG LETAK JAWATAN

Drama juga. Ingatkan dalam kes saman Najib Razak terhadap akhbar The Wall Street Journal atau WSJ saja yang penuh dengan drama, rupa-rupanya dalam debat antara Tony Pua dengan Arul Kanda Kandasamy mengenai kemelut 1MDB juga penuh dengan lakonan dan babak-babaknya.

Jika drama dalam saman Najib terhadap WSJ ialah untuk mencari helah bagaimana supaya akhirnya tiada tindakan undang-undang  boleh diterima dan dihalalkan begitu saja, dalam debat pula ia lebih bertujuan untuk mengelakkannya daripada menjadi kenyataan.

Hakikatnya, debat antara Tony Pua dengan Arul bermula apabila Presiden 1MDB itu seolah-olah ingin menjadi politikus dan menjawab bagaikan orang politik setiap pertanyaan dan kemusykilan yang menjadi bualan umum sejak akhir-akhir ini.

Lihat saja bagaimana kebelakangan ini jawapan Arul dan 1MDB, bukan saja tentang apa yang didedahkan oleh Tony Pua atas kapasitinya sebagai Ahli Parlimen, malah banyak tulisan atau kenyaaan bekas Perdana Menteri, Tun Mahathir Mohamad juga mendapat reaksi bercorak politik daripadanya.

Lantaran itulah Tony Pua mencabar Arul berdebat. Ini kerana Arul sendiri yang nampaknya tidak bersabar untuk menunggu memberi keterangan kepada Jawatankuasa Kira-Kira Awam Negara atau PAC, sebaliknya turut membalas atau membidas kenyataan yang dibuat oleh orang-orang politik.

Bukanlah dulu kerajaan telah menetapkan sebarang kemusykilan mengenai 1MDB hanya boleh dijawab oleh Menteri Kewangan Kedua, Husni Hanadzlah saja?

Tetapi kenapa Husni lebih banyak berdiam dan menyembunyikan diri? Dalam masa yang sama, mengapa pula Arul cuba menjadi orang politik dengan lebih banyak bercakap berbanding Husni yang diberi mandat oleh kerajaan?

Maka, debat antara Tony dengan Arul itu memang tidak dapat dielakkan kerana Arul sendiri yang memilih seolah-olah untuk menjadi seorang politikus berbanding menguruskan syarikat. Selainnya, debat tidak dinafikan mungkin dapat memberi pencerahan kepada rakyat membuat penilaian mengenai 1MDB yang sudah menjadi topik perbualan di seluruh dunia.

Bagaimanapun agak malang, apabila debat itu hampir menjadi kenyataan dengan RTM sudah sedia untuk menyiarkannya secara langsung pada Jumaat ini, malah beberapa pemimpin seperti Ahmad Zahid Hamidi, Hishammuddin Hussein, Shafie Apdal dan yang lain-lain juga memberi reaksi positif mengenainya, tiba-tiba Speaker Parlimen Pandikar Amin Haji Mulia pula masuk campur dengan lakonan barunya.

Beliau  mengugut untuk meletakkan jawatannya jika debat itu berlangsung juga, kecuali kiranya Tony Pua berundur terlebih dahulu sebagai anggota PAC. Pandikar juga mengatakan Arul tidak boleh lagi menjadi saksi PAC jika memilih untuk menyertai debat itu.

Wow...wow...hebat sekali drama kali ini.

Walaupun DAP nampaknya sedia mengalah dengan mula memikirkan untuk mencari pengganti yang lain bagi debat itu kerana lebih mahukan Tony Pua kekal dalam PAC, sebenarnya ini adalah sebuah lagi drama yang dirancang untuk mengelakkan debat itu daripada menjadi kenyataan. Sebab itu Tony Pua dan Arul mula sama-sama ditekan.

Kerajaan secara umumnya tidak mahu lagi kelihatan pengecut atau penakut  apabila menolak debat secara terbuka kerana sebelum ini Najib turut menolak cabaran debat oleh Anwar Ibrahim dan kemudian menghilangkan diri dalam program "Nothing To Hide"  yang sepatutnya mempertemukan beliau dengan Tun Mahathir Mohamad, juga berkaitan 1MDB.

Untuk menunjukkan berani, walaupun bersetuju dengan debat Tony Pua dengan Arul pada awalnya, tetapi berbagai-bagai syarat ditetapkan. Semalam Salleh Said Keruak mengatakan debat itu boleh disiarkan secara langsung tetapi tiada sessi soal jawab dan akan diadakan di studio kosong tanpa kehadiran penonton. 

Lawaklah dol...bak kata seorang pengomen dalam blog ini pagi tadi, debat budak sekolah pun ada penonton!!

Kali ini Speaker Parlimen pula mengugut mahu meletakkan jawatan, kecuali jika Tony Pua berundur daripada PAC terlebih dahulu. Hakikatnya tujuan besar kerajaan ialah untuk menekan Tony Pua agar beliau akhirnya terpaksa membuat pilihan yang sukar iaitu sama ada mahu berdebat atau kekal dalam PAC atau lebih baik jika membatalkan terus debat itu.

Jika Tony Pua terus mahu berdebat, beliau akan digembar-gemburkan tidak relevan lagi menganggotai PAC, manakala jika lebih mementingkan kedudukan dalam PAC dan menyerahkan orang lain mengambil alih tempatnya berdebat dengan Arul pula, ia sudah boleh dianggap kemenangan awal kepada kerajaan, Arul dan 1MDB kerana berjaya mengelakkan Tony Pua daripada mengambil bahagian.

Dalam hal ini, yang terbaik ialah Tony Pua mesti berkeras untuk terus berdebat dengan Arul dan dalam masa yang sama juga mengekalkannya kedudukannya dalam PAC. Tiada yang salahnya beliau terlibat dalam kedua-duanya iaitu debat dan PAC kerana Arul juga akan mengadap PAC untuk memberi keterangan selepas ini.

Tetapi kini Arul seperti cuba diselamatkan daripada memberi keterangan dengan PAC jika terlibat dengan debat bersama Tony Pua. Pandikar menyatakan, Presiden 1MDB itu boleh berdebat tetapi tidak boleh lagi menjadi saksi PAC, manakala jika mahu terus menjadi saksi, mesti mengelakkan debat.

Bukahkan semua ini drama belaka!

Debat 1MDB itu hanya menarik jika ianya antara Tony Pua dengan Arul saja, tetapi akan hilang seri dan kemeriahannya jika digantikan dengan orang lain. Oleh itu, kedua-dua mereka mesti dibenarkan terlibat tanpa sebarang syarat.

Jika Pandikar Amin mahu dan terpaksa meletakkan jawatannya, biarkan saja beliau yang berundur. Kepada rakyat, debat antara Tony Pua dengan Arul jauh lebih penting daripada mempertahankan kedudukan Pandikar sebagai Speaker.

Lagi pun Pandikar sudah lama mahu berundur, malah sudah menyerahkan surat perletakan jawatannya sebelum ini kepada Najib serta turut mengadu "kebosanan" dengan Tun Mahathir.

Lalu, berundur dan letak jawatanlah sekarang!! Tetapi biarlah Tony Pua dan Arul berdebat dengan bebas.

Daripada Tony Pua  atau Arul yang mengalah, jauh lebih baik Pandikar yang meletakkan jawatannya. (SH 03/11/205)